‘Het is altijd zoeken naar balans’

Arjan en Wiltruda Hendriks – Ambachtelijke slager in Bergharen

Arjan en Wiltruda hebben in 25 jaar een mooi bedrijf opgebouwd. Door een eigen aanpak. Ambachtelijk werken met de pure kwaliteit van vroeger. Dorps ondernemen lukt alleen door samen te werken in de omgeving. Vleespakketen voor veehouders uit de streek. Verkoop van brood, kaas en catering. Een optelsom maakt het bedrijf compleet.

Terug naar eerlijk

Arjan en Wiltruda zien de interesse voor authentieke producten toenemen. ‘Bij ons is de rosbief, het rookvlees en de rauwe ham puur, zoals vroeger. We hebben klanten die daar speciaal voor naar ons komen’.

‘Mensen gaan steeds bewuster om met eten en drinken’

De afzender

In de slagerij van Arjan en Wiltruda wordt ambachtelijk gewerkt. Er is gekozen voor zelfstandigheid en onafhankelijkheid. Ze zijn niet aangesloten bij ketens zoals de Keurslager.

Om een winkel in een kleine gemeenschap draaiende te houden is het leveren van eerlijke kwaliteit belangrijk.

Daarnaast is samenwerking en creativiteit noodzakelijk. Arjan werkt met een aantal veehouders uit de buurt. De biologische koeien van Riny en Annelies Bolk, de Angus runderen van de heerlijkheid Leur en de varkens van de Bankhoeve. Deze dieren worden tot vleespakketten verwerkt. Op deze manier ontstaat een volle werkweek. Alle uren worden betaald.

De laatste jaren is catering steeds belangrijker geworden. Dat is het domein van Wiltruda. Ook in de catering werken zij ambachtelijk. Geen emmers salade van de groothandel, maar alles zelf maken.

Het leukst vinden Arjan en Wiltruda de mensen die thuis een kookboek hebben opengeslagen en op zoek zijn naar een goed stuk vlees om zelf mee aan de slag te gaan. ‘Mijn drijfveer als slager is om een eerlijk product neer te zetten. Ik weet waar het vandaan komt. Alleen dan kan ik het waarmaken naar mijn klanten’.

Vasthouden aan het ambacht

Vlees wordt per heel of half dier aangeleverd. Alles wordt vers verkocht. Als er al iets uit de diepvries komt, dan wordt dat erbij verteld. De klant moet weten wat hij koopt. Het rookvlees wordt nog gedroogd zoals vroeger.

Een kilo rundvlees wordt 700 gram rookvlees. Ook rauwe ham, Coburger ham en leverworst worden in huis verwerkt tot vleeswaar. ‘Wij doen alles zelf’.

De klant valt wel eens voor een mooi roze kipfiletje of een rood plakje rookvlees, terwijl de ambachtelijke versies er anders uit zien. Niet iedereen is goed op de hoogte.

‘Ik houd vol, en werk volgens oude methodes’

‘Het Limousin rund staat dicht bij hoe runderen van oorsprong zijn’

Het rundvlees komt uit de streek. Arjan kiest voor Limousin rund. Omdat ze zo puur zijn. Altijd vrouwelijke dieren. Het is een moeilijk ras. ‘Het is een vak apart, je moet er heel goed mee om kunnen gaan’. Het vlees is fijn van draad en heeft een fijne structuur’.

Het welzijn van dieren is ook belangrijk voor Arjan en Wiltruda. ‘Ik heb iets tegen dikbillen. Die knutselkoeien met dat opgepompte vlees, dat wil ik niet.

De Limousin is puur, niet zo’n opgeblazen bodybuilder’.

‘Ik houd van puur natuur, dat geklooi met de natuur vind ik te ver gaan’

Ook de varkens komen uit de regio. Hobbyboer Theo van Orsouw uit Hernen levert een deel van het varkensvlees. ‘Dat vind ik geweldig, hoe die varkens daar loslopen’. De varkens zijn de hele dag in beweging, het vlees is donkerder en meer doorbloed. Van deze varkens worden pakketjes van 5 kilo gemaakt. ‘Het is niet haalbaar om dat constant in de winkel te hebben’.

Het overige varkensvlees wordt per half varken besteld. Altijd uit de streek, maar geen scharrel of biologisch vlees. ‘Dat maak ik duidelijk in de winkel’. Er wordt wel gekozen voor dieren die geboren worden en opgroeien op dezelfde plek.

‘Geen ge-jojo met dieren’

Ook met de kippen kan de klant kiezen. Een scharrelkip uit België of regulier kippenvlees. De kwaliteit van de scharrelkip is beter, de prijs is ook hoger.

Al het rund en- varkensvlees komt via slachterij Willems in Ewijk/Druten. ‘Bij Willems kan ik mijn wensen neerleggen’.

Winkel in een klein dorp

Toen Arjan en Wiltruda 25 jaar geleden de slagerswinkel van Cor van Dijk overnamen, waren er nog heel wat kleine winkeltjes in het dorp Bergharen. Twee winkels met levensmiddelen, een kapper, een bakkertje en een verfwinkel. ‘En dan nog Jan van Buren, met zijn duizend-en-één dingen’. Door de jaren heen zijn veel dorpswinkeltjes verdwenen.

‘Kleine zaakjes zijn het eerlijkst, zij hebben geen handelscontacten met Argentinië of Zuid Afrika’

Al snel na de opening zijn Arjan en Wiltruda begonnen met het verkopen van brood. ‘In die tijd ging de supermarkt dicht en hebben wij bekeken welke versproducten we konden bieden’. De keuze viel op kaas en brood. Het brood werd en wordt geleverd door Geert Vonk uit Druten. Arjan en Wiltruda waren misschien wel de eerste slagers die brood gingen verkopen. Het trok veel aandacht, zowel van het slagersvakblad als van collega slagers. ‘Het brood liep meteen goed en heeft ons door de jaren heen geholpen te overleven’.

De grote jongens

De invloed van de supermarkt is groot. ‘Er wordt nog steeds gestunt met vlees. Daarmee dwingen ze de hele riedel die er onder zit om zo snel mogelijk te produceren tegen zo laag mogelijke kosten’. Volgens Arjan en Wiltruda komt dat de kwaliteit en het dierenwelzijn niet ten goede. ‘Als er een schandaal is met vlees uit de supermarkt dan merken wij dat meteen’.

‘Initiatieven die we met elkaar ontplooien zijn belangrijk. Misschien zit er wat in om daar meer kracht in te krijgen’

Samen

‘Het is altijd zoeken naar de balans tussen genoeg werk hebben, blijven bestaan en genoeg verdienen om af en toe te kunnen investeren’. Ideeën genoeg om de zaak verder uit te breiden. Belegde broodjes, een zomer terras. Het zou allemaal kunnen. ‘Je moet voorzichtig zijn met wat je allemaal naar je toe trekt. We hebben jarenlang dubbele werkweken gedraaid en ik ben blij dat we dat niet meer hoeven te doen’. Samenwerking met anderen in het dorp en in de streek kan een uitkomst zijn.